Ayna

.denizin aynası gökyüzü
gökyüzünün aynası deniz
iki ayna arasında biz
ceviz kabuğundan bir teknedeyiz
ben, rüzgar ve bulutlar
yalnızlığımızla başbaşa
parıltılı bir tende silinmeyen
doğum lekeleri gibiyiz.
durup dönencelerde
enlemi, boylamıyla
dümeni yine aşka kırdık biz
sayın ki beşinci mevsimdeyiz
çok şükür
çok şükür
ne dert yükü var içimizde
ne gam içindeyiz
uzayan günlerin eşiğindeyiz
kısalan günlerin beşiğindeyiz
sırlarımızı saklayan deniz kabukları
açıldı artık, anı yaşadığımızın bilincindeyiz
mavi düş sandıklarımızı güneşe sunduk biz
hayatla ve kendimizle bugün, korkmadan yüzleşmekteyiz.