Ayn'a
Kaybetmek el yordamı bir sızıdır bende Abidin
Akın akın huruç bir temposu vardır kaybetmelerimin
Çünkü
Kimi zaman mendebur bir harman yeridir içim
Boran boran toz toprak ve tohum alazı
Öbek öbek feveran hasadı
Çağıl çağıl insan teri sürüklenir içimde nehir gibi
Övez ve kuru bir ayaz membaıdır ezeli
Kimi zaman yobaz bir isyan yeridir içim
Sel gibi irin akar içime içime insanlardan da
Sönmeyen Madımak yangını coşar içimde habire
Partizanca bir zulümdür bu Abidin
Partizanca bir zulüm
...
İnsanların dış bükey aynaları vardır Abidin
Hep bizi olduğumuzdan büyük gösteren
Ve içleri demirden hançerdir de
Dışarları camdan içredir Abidin
Ne kendini gösterir sana
Ne baktığını
İçimde iç bükey ayna vardır Abidin benim
Sadece beni bana gösteren
Kimsenin anlamadığı
Kimsenin bakmaya cesaret edemediği
Bakmak istemediği
Ve kimsenin kırmaktan çekinmediği
Kristal bir ayna
Elinde taş ile karşısına geçip
Taksirat nöbeti tutar çoğu
Oysa bilmez hiç kimse
Kırınca aynayı
Kendidir öldürdüğü
"Taksirat nöbeti tuttar çoğu" t fazla olmuş abi, lakin son dönemde okuduğum en harika şiirlerinden... nedendir bu aralar hep ölüm üzerine, nedendir bu aralar hep girdaplar içine, nedendir bu aralar hep isyanlar .... kılavyene zeval gelmesin, şairliğin baki, şiirlerin dillere destan olsun...