Ayna Ayna Söyle Ona

esrar aleminde ruhunu arayan aşk
an gelir
eyyamsız bir kalbin içinde cam olur
dilsiz ağıt
sahipsiz ceset
o cam kırılınca kendini bulur

ayna ayna söyle ona
baktığında gördüğü sadece bir muamma

fırtına öncesi bakışlara suskudur
dur durak bilmez ihanetlere yaslandıkça kirpikler
oysa silinip geçer gider
hayal dediğin
bildim bileli haramdır
ölünce nasıl olsa helâl

ayna ayna söyle ona
baktığında gördüğü kanayan bir yara

iki sûrette yaşlanıyor insan
baktıkça kendine kendinde
hiçlik tanrı kadar hakikat
tarıyor geçmişinin sancılarını
kıvrımları hüzünlü akları
ihanet sadece seni mi pakladı

ayna ayna söyle ona
baktığında gördüğü bensiz bir rüya

gerçeğin habercisi
zifiri karanlık gözlerin
kazır gibi tenimden
soğumaya yüz tutmuş mahremleri
ellerinde nasırlaşmış namus çizgisi
kaderinle değiştirsem bir şey fark eder mi

ayna ayna söyle ona
baktığında gördüğü içi boş bir dünya

emanet sevmeler edindiğimiz bedenleri kutsarken
eski mabette devşirme sabahın
kan boyalı duvarı çerçevesiz
şimdi bilmediğimiz bir kentte
sahipsiz köpekler kadar yalnızız
sahiplendiğimiz içimizdeki ayrılık

ayna ayna söyle ona
baktığında gördüğü buruk bir veda

yalnızlıkta uzayan gölgemiz
kayıp şiirler içinde seyrediyor kendini
ağladıkça anladık hayatın anlamını
şimdi anlam gülmeyen bir kadavra
sevmek hiç kadar günahken kalbimizde
sevmemek piç kadar umuttur sevgili

ayna ayna söyle ona
baktığında gördüğü aşk'tır yalan da olsa...


alicengizoyunu
(...sonra ve öncesiz olarak sevmek için, hep başka biri olmak için baktın...oysa bir kere olsun bana baksaydın, kendin olacaktın...)