Aynafor

ben mi bağırdım
hayır
çığlık atmadım

bugün tuhaf bir sızı ile uyandım
aynaya baktım baktım
gizemimle kararmış sırı parlatamadım
ses yok görüntü yok fikirlerim parazitli
bir bilinmezlik bir şüphe miydim ben

ben mi bağırdım
hayır
çığlık atmadım
sesimle şiiri çağırdım
ne zaman kendime koştum
kendi k-özümde boğuldum
nefesimden c-an aktı
uzak ovaların rüzgârı yüzüme çarptı

kurtaran yok mu!!!

kendi ömrünüze tutsaksınız diyen
imgelerimin cevabı
sevgi özgürlüktür oldu

ben ki
düştüm
yıldırımlar gibi düşümden
kalktım
yağmuru öptüm türküsünden
bir avuç toprak aldım yerden
ninemin esintisiydi burnuma gelen

aynam elbet bir gün tanır beni
kurtarır içimin esrarlı sisinden