Aynalar

Aynalar, çepeçevre sarılmışlar boynuma
Keskin bakışlarında, otuz yıllık çizgiler
Geçmişimden izleri, sarmalayıp koynuma
Gizli saklı ne varsa, bir mum gibi dizdiler

Aynalar; acımasız, gerçeğin ta kendisi
Aynalar; o avare, gençliğimin hevesi
Aynalar; geleceğin, hiç duyulmayan sesi
Aynalar su üstünde, beliren bir izdiler

Onlar cam kırıkları, yüz ifademi kesen
Geriye dönülmeyen bir yol bin yıl beklesen
Bir rüzgâr, bir fırtına, hep ötelerden esen
Görülmeyeni gören; dilsiz, ama, gizdiler

Aynalar; karanlığın, yansıması yüzüme
Aynalar; kavuşturan, beni bende özüme
Aynalar; bir noktadır, dudağımda sözüme
Aynalar kalp gözünde; karasız denizdiler

Şimdi çekilin artık, yüzsün aksim sularda
Ben giderken sessizce, baki kalın duvarda
İki metrelik kuyu, size yer yok mezarda
Aynalar sudan renksiz ruhumdan temizdiler