Aynalara Küsmek
üçüncü sayfalara gömülmüş bir haber gibiyim,
uykusuz
kafiyesiz bir şiirin, kafiyesiz dörtlüğünden
boğulup son nefesimi verir gibiyim..
ağlıyorum;
stresli hayat geçiyor gözlerimden
ve sessiz harfli intiharlar..
bileklerimde kuşkulu bir intihar,
ve
cehennemde zebaniler düş'lerime..
şizofren bir tanrının kustuğu bir şehir gibiyim..
lanetli ve yıkık..
beynimden hücrelerime küfürler yağıyor,
depresif haller örüyor içimi..
yüreğimden taşmış kokular,
sokağımı da cesetler sarmış..
onlarda benim gibi, terkedilmiş
onlarda,
lambalara küsmüş...
O kadar da değil .Hiç umut yok mu? Diyorsunuz.Güzel şiir...