Aynalardan Sızan Gölgeler

Buğulu bir camın ardından
Gülüşün sızıyor
Eksik tebessümlere
Siyah saçlarından salkım salkım
Gece dökülüyor karanlığa...
Sanki dün gibi yakın
İlk yaratılış kadar uzak..
İhtiyar bir piyanistin
Hiç basmadığı nota kadar kırgın
Irmaklara damlayan kan gibi
Akışına yılgın..yorgun..
Ve hala ölümlere
Hayat saçıyor...!
İçimde son kalan
Ağrıyı da bulanıklaştırır mı
Buğulu camlar?
Puslu an(ı)lar?
Camların sadece ışığı sızdırdığı yalanından
''Aynalardan sızan gölgeler sana aittir''
Cümlesine çiziyorum bilinmeyeni..
Birikmiş hatıralarımda sen !
Yorgunluğumda yokluğun
Düşlerimdeki uykun
Sol yanımda dipsiz boşluğun
Güneşin buzdan alevleri
Siler mi
Camlardan yansıyan buğunu?
Gecenin körlere aşık karanlığı
Okyanusların çölleri içmesi
Yağmurların camlara ağlaması
Siluetinin tüm camlara yansıması
Aynalardan sızan gölgeleri
Düşürür mü puslarına?
Nasıl bir gidiş bıraktın ki
Yakınına bile gelemedim kendimin...!
Palyaçoların hüznünde tomurcuklanan
Bıçaktan gülümsemelerinde
Açtım ben..
Alp dağlarının zirveleri kadar
Uzandım hep ülkelerinin başkentlerine
Labirentlerden ıslıklar
Armağan ettim
Bestesiz şarkılarına..
Masalların içinden
Söküp aldığım günden beri
Gözyaşlarını ;
Tüm masalların sonuna ''Mutluluk'' lardan sonlar;
Tüm şiirlerin ilk satırlarına ''son-suzluk'' lar yazıldı...!
Dipler ve doruklar arasında
Gidip gelirken ruhum
Saçlarından dökülen gecelerin siyahını üzerime örtüp
Deliliğin koynunda yattım !
Gümüş zincirlerin mahkum aramaya çıkması
Topal balığın çölde koşması
Leylek kanadındaki sağır buzağının ağlaması
İhtiyar piyanistin notaları yemesi
Sallanan sandalyenin pinokyo yu evlat edinmesi
Ruhuma atlı karıncalardan panayır kurulması...
Tüm bu keşmekeş ,
Gülümsemelerinin yokluğunda
Delilikle el ele
Aynalardan sızan gölgelerin
Rüyalarımda açmasıydı...!
Her uyanışımın ilk anı gibi
Güneş şafağın alacasına boyanıyor
Her an
Buğulu bir camın ardından
Gülüşün sızıyor
Eksik tebessümlere..
Sanki dün gibi yakın
İlk yaratılış kadar uzak..
Ve hala
Aynalara gölgeler
Ölümlere hayat saçıyor...!
06.08.2014