Aynaların Umudu

Kolaylar zordur aslında kolaylar acımasız
Plansız programsız... Dertsiz tasasız
Bir bakarsın ki sanki yıkılmış her şey;
Bilinenin aksinde bir yılgınlık
İşte yaşanmadık bir an bir dem
Bulursun belki cevapları ansızın
Ancak onlar seni bulurlar mı beyninde
Kimi buldular ki, sen misin o aynalardaki
Yoksa yalnızlığın mı sakladığın
Ne kadar saklasan da ele verirsin sonunda
Elinde ne kalır ki benlikten başka
Sen ve Sen baş başa...
Birde sorular tabiî ki vazgeçilmezi
Bul o zaman gerçekliğini ruhunun
Ulaş, ulaşamadığın doruklarına
Daha neler var kim bilir dağların ardında
Keşfedilmeyi bekleyen yeni umutlar mı acaba!
Sonra, yine yine yine...
Umutların tükendiği yerde
Belki bir rüzgâr ya da yağmur
Kendine getirir kendiliğinden seni
Atilla ilhanın dediği gibi
Umuttan umut kesilmez