Aynam Olur Musun Benim

Sen giderken dudağımda buruk bir gitme
Gözlerimin hüzünlü bakışlarıyla dilimde pelesenk

Attığın her adımda bir güle güle
İçimi acıtan sessiz batışların ahlamaları

Gülümsemeni özledim, sen daha kapıdan çıkmadan.
Çağırdığın asansörün gelişi kadar hızlı,
Altı kat yerin dibine girişim.
Üstümde bıraktığın yalnızlığın ağırlığı
Bindiğin otobüsün aldığı yol kadar depreşik

Eski bir viranenin yıkıntılarına sığınıyor yoksunluğum
Duyamadığım sesin yankılanıyor duvarlarında
Rüzgârların getirdiği bulutlar kaplıyor yüzünün mavisini
Başlıyor gidişinle akşamın karanlığı
Esiyor sessizlik, dökülüyor sensizlik
Gözlerimin çatısı beyaza boyanıyor
Yollar hiç olmadığı kadar buz
Kayıyor ve düşüyor senliliğim
Dizleri kan revan
Bir koluyla iki ayağı kırık

Artık nefesimle ısınıyor nefsim
Ve çatılarımdan sarkıyor gözyaşlarım
Ayaz geceler sensiz ve sessiz
Dudağımda hâlâ buruk bir gitme

Bıraktığın yerler şimdi kervan uğramaz han
Vahası kurumuş çöl
Özgürlüğü kelepçesiz demir parmaklı hane
Yıkığım dik duramayacak kadar
Göçüğüm hiç kalkamayacak kadar
Ve batığım nefes alamayacak kadar derinlerinde

Elimde kalmış
Çocukluğumun son oyununu oynuyorum, son çare!
Gözlerim kapalı hayalin düşümde
Uzansam tutacak kadar yakın, umudum!
Sıkı sıkı yumuyorum gözlerimi, hiç açmamacığa
Ve
Hiç uzanamıyorum ya orada yoksan diye

Gerçeğin nefesini hissedercesine ensemde
Bakamıyorum aynalardan yansıyan halime
Sensiz yansıyacak diye korkuyorum ben
Ben ki sensiz küçük çocuklar gibi savunmasız
Bir o kadar da muhtaç

Ödülü baştan verilmiş varlığının kalemi
Kırılmış, idam sehpası hazır
Darağacından sallanan ipin ilmeği narin
Sarıyor boynumu incesinden yavaş yavaş

Dur! Gitme
Silmeden gözlerimden akan seni
Sarmadan peydahladığımız yalnızlığın yarasını
Uyutmadan doğurduğumuz mutluluğun neşesini
Affetmeden bilmeden işlenen günahları...

Kal! Görmeliyim son defa
Kimsenin gözlerinde seyredemediğim beni
Sonra vur vurmak istersen bir ayağı kırık sehpaya
Kurduğun darağacında sallanmak incitmez senden olma beni
Kimsesizliğimin kimsesi olmuşken
Boynum büküktür sana

Dudağımda kalan yarım bir gitme eşliğinde
Son defa!
Aynam ol ur musun benim?
Sonra;
Gözlerim gözlerine kurban
En acımasız işkencelerinde bile

...............

Yitikliğimin çaresi yoksa da ela gözlüm
Cumartesi pazarlarına götürme beni
Üç kuruşa ikinci ellerle verip
Dokundurtma sakın!
Seninle dolup taşmış, hayalinle atan yürekçiğime
Nefesim bile senli