Aynı

her şeyin aynı bugünlerde
bugünün dününle
ve dünün de öncekilerinle.
sen de aynısın
aynısın işte...
değişen sadece yaşın,
cebindeki bira üstü bozukluk
ve belki biraz da saçındaki aklar...
alnında beliren çizgileri de hayat birikimi sanma;
onlar sadece yalnızlığının artan rütbesi.
değişen bunlar işte sen aynısın,
aynısın işte...
yürüdüğün yollar bile aynı hala;
aynı çiçekçinin önünden geçiyorsun her gün
ve her gün aynı otobüste aynı yere oturuyorsun.
aynı mağazaların tabelalarına bakıp alakasız şeyler düşünüyorsun.
aynı ses tonuyla aynı günaydını veriyorsun çevrene,
hatta aynı kahkayayı atıyorsun acıların göğüs kafesini yumruklarken.
aynı şiirleri okuyorsun her akşam, aynı saatte, yudumlarken aynı içkiyi
ve aynı fotoğrafa dokunup aynı yüzü okşuyorsun kirli parmaklarınla...
pencere kenarından aynı rüzgar sızıyor odana
üşüyorsun
ayılamıyorsun,
ağlıyorsun...
gözyaşlarının sıcaklığı bile aynı be
sen değişemezsin
sen aynısın,
aynısın işte...