Aynı Semtin Masum Çocukları - 2

Biz aynı semtin aynı sokaklarını soluyan masum çocuklardık sadece

Beklenmedik bir anda büyümüştük farkına varmadan
Liseye başlamak hayata başlamakmış çok sonra anladık
Eskiden olduğu gibi
Aynı kıza aşık olmak yazmıyordu kitabımızda
O çağlarda
Tek başına çağlayan aşklar büyütürdük
Gönül bahçemizde

Yiğit severdik hani
Gözümüzden yaş,gök yüzümüzden
Bulut eksik olmazdı
Ama
Sevmeye devam ederdik
Karşılıksız sevmenin
Ölüm olduğunu
Ölünce anladık

Bilimi terk edip
Karanlık sokakların soğuk gölgelerinde
İki dal sigaraya gönül eyledik.
Kirleniyorduk umarsızca
Arka cebimizde tahta saplı çakı taşımak
Meyve soyma derdinden değildi
Sorunları çözmenin konuşmaya olacağını
Hala öğrenemedik

Biz aynı semtin
Kirletilmeye özendirilmiş
masum olmayan çocuklarıydık.

Sesimiz kalınlaşınca sözümüz geçer sandık.
Esmer bir bakışla
Saçları buğday bir kızın
Gönlüne akarız sandık
Yanıldık...
Söz dinletip gönüllere akmanın
Adamlıktan geçtiğini
Çok sonradan anladık

Üç arkadaş
Üç can
Suçumuz:
Aynı semtin aynı sokağında
Güneş görmeyen bir evin
Rutubetli odasında doğmaktı.

Biz
Eskisi gibi masum değildik.