Aynur'a Ağıt

Dostlar bilir misiniz?, bilmem
Bizim buralarda bir adet vardır.
Hanede ölüm varsa
Ölenin ayakkabısını ya da terliğini
Sokak kapısının önüne koyarlar.
Aileyi tanımasanız da
Anlar sınız ki
Biri ölmüş

Gecenin karanlığında
Onsekiz senelik karşı komşum
Aynur'un ayakkabılarını
Apartmanın kapısında görünce
İçim yandı
Anladım Aynur'un öldüğünü

Kalp yetmezliğiymiş ölüm nedeni
Yüzseksen kiloluk genç bir obezdi Aynur
Sık, sık hastahanelik olurdu.
Ama, her defasında dönerdi geri
Son gidişinde de ambulansa bindirilirken
Komşularına el sallamıştı.

Hiç birimiz ihtimal vermemiştik
Bunun, onun son vedası olduğuna
Sıcak bir haziran şafağında
Öldü, gitti Aynur erken yaşında
Artık yarı bodrum evinin
Penceresi boş

Gelip,geçen kimle çene çalacak şimdi
Kim sigara tüttürecek
Keyifli, keyifli
Yoksa o sigaralar mı?
Katilin Aynur

Kim kavga edecek?
Pencerenin önüne park edenlerle
Kim acılara inat gevrek, gevrek
Kahkahalar atacak?
Kim düşünecek şimdi?
Onbeşinde öksüz kalan biricik oğlunu

Bak! arkandan ağlıyor Aynur
Annem öldü, annem öldü diye
Ben de ağlıyorum Aynur
Pencerene her baktığımda
Seni anımsıyacağım.