Ayracı Düşmüş Kitap

Ayracı düşünce kitabımızın, baştan okumak geldi

İçimden, okuduğum sözlerden anımsamak seni.

Belki, vakit kaybıydı senin için okuduğun kitabı baştan okumak, aynı filmi tekrar izlemek.

Oysa ben seninle olan anılarımı tekrarlamak isterdim,

Seni gördüğüm rüyaları tekrar tekrar görmek için Tanrıya, avuç içlerimle dua gönderdiğim geceler...

Seni hatırlatan şarkıları dilimden düşürmemek gibi.

Bir eşyanın yerini veyahut bir insanın ismini unutursun elbette sözüm yok sevgili,

Ama bana yaşattığın bu his, is gibi üstüme sinerken ben bir yağmur bekledim.

Kışın ortasında güneşi, yazın ortasında fırtına bekler gibi bekledim.

Düne elim yetişmez, yarına hevesim kalmaz belki

Benim aklım şimdi de,

Gelmen gerekiyor artık, ben senim sen de ben...

Lütfen kendine gel.

Ateş düştüğü yeri yakmaz mıydı, neden tüm dünya cehennem yeri şimdi.