Ayrı Gayrı

Cehennem azabindaydi bu şehir.

Yürüme
Sular seller götürüyor ayrılık/tan.
Her sokağın başında
Yalniz/lık temelini dikmişti
Her kaldırımda
Yürüyen ağlıyordu usul/ usul

Cehennem azabindaydi bu şehir.
Cam
Çerçeveler
İntahara mevzilenmiş.
Hatıralar aşk/la
Toprağa gömülü bir halde gözüküyor.
Gözler hep ağlamaklı
Kalpler hep yaralı uyku ya meyilli.
Ve hiç gülen çocuk yoktu burada.

Cehennem azabindaydi bu şehir.
Ayrı gayri vardı.
Masum masum bakıp korkandan.
Başlayıp savaşa kadar.
Halbuki bir gülümseme
Bir tebessüm neleri geride bırakırdı
Ki ne yazıkki kimse uyanmadi bir turlu derin uykudan

Cehennem.azabindaydi bu şehir.
Sevdalı olanlar bile bu aşiretin
Kanadı kirik serçe misali
Kurbanı oldu
Ne kimse
Kimseyi göre bildi.
Nede aşk kavuştu

Cehennem azabından bir türlü
Kurtulamayacak bu şehir
Kirlenmiş ti dünya
Güneş bile sari yakmiyordu.
Yağmur rahmetiyle inmiyordu yer yüzüne .
Çünkü zaten gözler hep yaşlıydı.
Gülüşü bana öğreten çocukların
Yüzü bile gülmüyor
Ben nasıl guleyim.
Kendi ülkemin coğrafyasında bir sığıntı gibi yaşadıktan sonra..

Cehennem ateşin den geçilmeyecek
Artik bu şehirde.
İnsan olamadığınız surece.

Ayrı gayri
Ask aze.