Ayrıldık Ayşe'm

Gönlümün köşkünde sen varsın hâlâ.
Yıllarca yâr diye çağrıldık Ayşe'm.
Yaradan kederler vermesin daha;
Aşkın âteşiyle kavrulduk Ayşe'm.

Gün doğdu, gün battı, geçti seneler...
Hasretin nârıyla yandı geceler.
Sözlerim daima seni heceler;
Hazan vurdu böyle savrulduk Ayşe'm.

Acaba bu aşka nazar mı değdi?
Hatırla maziyi! Kim, kimi sevdi?
Seninle yaşlanmak en güzel şeydi;
Neden? Söyle neden ayrıldık Ayşe'm?