Ayrıldık Işte Ayrıldık Biz

Ayrıldık işte, ayrıldık biz...



Sorma arkadaş
Sorma bana hiç bir şey,
Nedir Ne değildir?
Nasıl bir şeydir?
O can bildiğin candan vazgeçmek,
İki yana yırtılırken göğüs kafesin,
Alnının şakağından vurulurken aşk,
Ecele boyun eğer gibi...
Bir haksızlığa,
Bir kahpeliğe,
Birde ihanet ve nankörlüğe yenilerek,
Bir yüreğe asılır gibi,
Vuslata sırtımızı dönerek,
Cehennem gibi bir yola girdik
Ve..
Ayrıldık işte, ayrıldık biz...

Omuzdan kopan baş gibi,
Gözden akan yaş gibi
Kırılan bir taş gibi,
Ayrıldık işte, ayrıldık biz

Dilde uçan söz gibi
Geride kalan iz gibi
Ortaya saçılan giz gibi
Ayrıldık işte, ayrıldık biz...

Kında çıkan bıçak gibi
Kangren olmuş bacak gibi
Deprem vurmuş toprak gibi
Ayrıldık işte, ayrıldık biz...

Sorma arkadaş,
Sorma bana hiç bir şey,
Nedir Ne değildir?
Ne işe yarar
Bu ayrılık denen zıkkım.
Bu yürek onda atarken
Her şeyde o varken
Her yer o kokarken
Herkes ona benzerken
Sorma, sorma nasıl ayrılır insan?

Yer nasıl yarılıyorsa öyle
Dağ nasıl devriliyorsa öyle
Kol gövdeden nasıl kopuyorsa öyle
Alemi sırtlanır gibi
Bir volkana yaslanır gibi
Birde ölümü,
Ant olsun ki, ölümü kıskanır gibi
Ayrıldık işte, ayrıldık biz...

Birde...
Bu zulmü,
Bu yenilgiyi,
Bu hüznü,
Ve bu taş gibi yüreklerimizle,
Dar ağacına gider gibi
Yüreğimize kilitleyip ayrılığı,
Ölüm busesini kendimize yakıştırarak,
İki yabancı gibi,
İki yalancı gibi,
İki şuursuz gibi,
Tıpkı iki düşman gibi,
Kapatıp gözlerimizi, sonsuza dek,
Ayrıldık işte, ayrıldık biz...


(Yorgunkalem)