Ayrılığın Gölgesinde Yürümek Var Şimdi...

Varlığına doyamadan,
Yokluğuna alışmak var şimdi,
Hayalleri bir kenara fırlatmak,
Hiç olmamışsın gibi yaşamak,
Kendimi hatalıymışcasına paralamak var...
Birlik olup yaktığımız ateşlere yanmak,
Mutluluğa dair çizdiğimiz resme bakmak,
Üstün açık mı acaba diye üzülerek yatmak var şimdi...
Her şeyini affettim sen giderken,
Hakkımı helal ettim veda ederken,
Beddua çıkmadı hiç dilimden,
Daima sevil diye dua etmek var şimdi...
Kaç yıl daha yaşarım bilmiyorum,
Güzel günler yakında diyorlar ya hiçbirine inanmıyorum,
Gittiğinden beri hiç kimseyi sevemiyorum,
Kalbimi söküp aşksız yaşamak var şimdi...
Esir olmak var umutsuzluğa,
Alışmak var tekrardan acılara,
Bırakmak var benliğimi dipsiz çukurlara,
Ne yapacağımı düşündüğüm hafta sonları var şimdi...
Günleri tutamazdık severken,
Sayardık ayrı geçen günü üzülürdük,
Teselli ederdik birbirimizi acıyı bölüşürdük,
Her şeyin bedelini ödemek var şimdi...
Çok da bir şey istemedim ben oysa ki,
Bir ömür gül yüzünü görmek her sabah,
Bu ayrılığı nereden çıkardın ki,
Güneş'i aldın tepemden gördüğüm her yer simsiyah!
Ayrılığın gölgesinde yürümek var şimdi!