Ayrılığın Hüznü

Ellerim ellerine
Ateş düştü kalbime
Bilmezdim ayrılığın bu yüzünü
Geç fark ettim ölümün hüznünü

Yanan ateş yakar beni
Üfleme dağlarsın ciğerimi
Kanıma karıştı aşkın zehri
Gitmez benden bu ölüm sessizliği

Güneş gibi doğsam ay gibi parlasam
Aksam kalbine sönse ciğerimin ateşi
Dinse benim bu acı halim
Dinse bu yalnızlığımın sesi

Bitmişse dünyanın kahrı
Gelmiştir o vakit ölüm zamanı
Ölmek çaresizlikten değil sevmektendir
Sevmekse ölmekten beterdir