Ayrılığın İlk Gecesi
bu gece
zaman asılı kalmış kirpiklerimde
karanlıkla düğünü var taze acıların
gözlerimde felaket,
gözlerimde işkence..
gecenin dili tutulmuş sanki
istanbul'da kıyamet gibi sessizlik
ne bir insan sesi
ne yağmurun ninnisi
yok..!
rüzgar bile gelmemiş bu gece sevişmek için;
ağaçların boynu bükük
sararmış umutları,
dalları kırık..
bu gece soğuk
çok soğuk...
ellerimde kar soğuğu,
gözyaşlarım üşüyor..
ya kalbim..!
ateş gibi yanıyor
taşıyor bedenimden yangın
avuçlarıma düşüyor..
avuçlarımda cehennem ateşi
aşk yanıyor
canım çok acıyor..
bu gece
ayrılığın ilk gecesi
gökyüzü bile simsiyah
ay küsmüş bana
yıldızlar firari..
yankılanıyor içimden en korkunç çığlığım;
aynalar tuzla buz,
ben darmadağın..
bu gece
ayrılığın ilk gecesi
istanbul susmuş
dünya durmuş
hıçkırıklarımı dinliyor...
gelmiyor sevgili,
gece
sabah olmuyor...
01.03.10
bu gece ayrılığın ilk gecesi gökyüzü bile simsiyah ay küsmüş bana yıldızlar firari..
etkileyici bir anlatım tipik ve lirik bir yalnızlık duygusu emeğinize sağlık
bazen kendimizi mi kandiriyoruz diye dusunuyorum unutulurmu dersin😲 kutluyorum canisi kelmini👍 sevgilerimle👧
aşk ve ayrılık.......................işte kötü son...
üzdün acıttın düşündürdün....
sevgimle kal elif
her ayrılık sahibince sanki dünyaları durdurur.oysa sabaha uyanır yine hayatlar...
çok güzeldi.
sevgiler.
'' ayrılık '' ne kadar hüzünlü bir kelime değilmi onca cümlenin içinde neden en çok bu acıtır kalbimi
elifim tebriklerim kalemine sevgimlesin canım