Ayrılık

vedanın peşine düşen
buruk bir sessizliktir ayrılık
gidenin ardındaki batan kıymık
yüreğe değdikçe
oluk oluk ağudur akan
derinleşen yaradan

zemheride sevdalar büyüdükçe
ayazın avaz'ı düşer
güneşin kızıl eteklerine
ve sızar soğuk, hasretin
pencere aralığından
morlaşır saadet duvakları,kızların
korkusu çoğalır heybetli adamların

ve ağıtlar dalga dalga
vurur denizin kıyısına
ve mısralar şiirleştikçe
tüm kalpleri eritir

suskunlaşır minarelerin sedası
yanık bir sevdanın kavruluşudur,yüreğin tasası
bilinmez karanlıklarda
titrek bir mum gibi güçsüz yanar,
hayaller sönene kadar