Ayrılık
Ayrılık
İşte böyle çalıyordu kalbi
Tık tık
İşte böyle bitiyordu
Acının eşiğindeki beden
Kamçıladı kalbimi
Acının kızgın sularına
İsmi kadar korku
Saçan ayrılık
Umutsuzlukmuş
Umudun sınırı
Ayrılıkmış sevgiyi alıp
Karanlığa usulca çeken
Neden diyecek
Kelimelerim bile yok
Herkesin kanatılmış
Bir yarası var
Neden Benimkisi
Daha ağır
Ben yârime diyemedim
Dedim yardır belki acır
Artık akrep
Yavaş kovalıyor yelkovanı
Zaman kızıl akıyor
Bırak bizi burada unutsunlar
Bırak onları
Başlığı daha iyi seçmelisin kuzen🙂 şiir güzeldi
Kutlarım