Ayrılık

kim ördü aramıza bu yuksek duvarları
kalk gel diyorsun ama yıkıp gelmek kolay mi
sesini duysam bile göremiyorum yüzünü
bu yokolasi mesafe çok yakıyor canımı



hergun arsizlasir percinlenen özlemin
sabretmek çok zor inan üstelik çok özledim
ne bir saat ne bir dakika geçmiyor sensiz
bitap düştü seni aramaktan yüreğim


kaç umut eskittim yolunda unuttum sayısını
bu ne izdirap yaRab yoldurur bana sacimi ,basımı
merhem diye sarmaya calissam da resimleri
kolay olmuyor geçirmek bu kanayan yarayı

kor kütük sarhoş bir ayrılık benimle
üstelik de nara atar en umulmadık saatte
delirmemek isten bile değil artik
cildiracagim Allahım sabrede ede

cirpinir her an bedenim ,geçmek bilmez gün
öyle dolandiki içim sanki cozulmez bir düğüm
hic yasamadim boylesine nefessiz kalmayı
bu ayrılık öteki adı mı yoksa ölümün


kalbime vurulmuş demirden bir sürgü
hasret boyle kavururken nasıl etmeli ona övgü
eli kanlı üstelik acimasi da yok ki
hücuma kalkıyor her gün, elinde süngü


nasıl geçer soyle senden bihaber zaman
bu ne zelil bir durum ki vermiyor aman
dört bi yanim kuşanmış adim atmak güç
acınası bu halim mahkumdan yaman