Ayrılık

Yürek de hasretin izi kalsada
Elbet unutur her seven
Dünya döndükce yaşarım aşkını
Ölsem de yine sayıklarım adını

Ben seninle ayrılığı paylaştım
Her adım da hasrete yaklaştım
Soranlara seni anlattım
Unut gitsin değmez dediler
Unut gitsin diye hep teselli verdiler...

Yarası kabuk tutmaz aşkların
Yerinden oynayan koca taşların
Altın da kaldım, aşk kaldı,yürek vardı
Hasretin içime sığmaz taşardı...
Gözyaşlarım sel olur akardı

Ne zaman gökyüzüsen koksa
Yıldızlar geceye adını yazsa
O gözler ne zaman bana baksa
Akar coşarım ırmak gibi, çığ gibi
Dökülür denize hasretin kolları
Zalımdır sevdanın yolları
Kurumuş ağacın gevredi dalları
Aşkım diye saran kolları
Kırdılar ,ayrılıkla bezediler
Köhne bir viran şehre sürdüler

Sen...
Unutulmazımsın
Yaşadıkca adını haykıracak
Yaşadıkca ayrılığını tadacak
Gözlerim de yaşlar kurumayacak
Bir sen ve bir senin için
Acılara yoldaş bu yürek, bu beden
Ve sen sonsuzluğun vefasız kraliçesi
Yüreğin taşmıydı beni ezen
Sevdin de neden ayrıldın benden
Sen bana mutlaka dönücen
Dünya yalan, gerçeksin sen
Dünya yalan, mahşer olsun seni bana veren...