Ayrilik

Uzun direkli gemiler ayırdı,
Hasret boyu dalgalar kopardı bizi bizden.
Rıhtımlar gözyaşlarına boğuldu sen giderken.
İnce bir duman gibi kayboldu gemi.
Sana sunmak istediğim,bir tek kırmızı gül.
Dudakların gibi.
Sana olan aşkımdı anlatamadığım.
Damarlarımdaki kanla verdiğim rengini.

Sana ilk el sallayışım bu.
İlk veda edişim belkide son.
Göz yaşlarımı göremezsin bakma yüzüme.
Kalbime akar yaşlarım ağlamıyorum desemde.

Şimdi ayrılık zamanı,
Kelimeler boğazıma düğümleniyor inan.
Sana hiç kal demedim bir tanem.
Yine de diyemiyorum,gidiyorsun nasılsa.

Biliyormusun bir tanem.
Seni hiç sevdiğimide söylemedim ben.
Artık duymasan da söylüyorum.
Sevdim işte.

Kısacıkmı sürdü beraberliğimiz.
Yoksa çok mu uzun.
Yine de güzeldi ya olsun.
Paylaştığımız ,
Bir yudum mutluluk ,
Bir yudum sevgi.
Sanki en büyük zenginlik gibi.
Yokluklar cebimizdeki para,
Acılar banka hesabımız.
Yine de sevgiyle mutlulukla doydu karnımızKüçük,
Küçücük mutluluklardı aradığımız.
Bir tahta masa, iki iskemle,
bir sıcak çay.
Belki bir kadeh rakı.
Sonra:
Sevişmelerimiz.

Böylemi bitmeliydi herşey,
Böyle mi sona ermeliydi bir tanem.
Hiç bir şey söylemeden...
Oysa kızmanı bekledim.
Bağırmanı,haykırmanı.
Gözlerinde ki bir kaç damla yaşı göremedim.
Arkanı dönüp giderken.
Belki sende ağlıyordun benim gibi.
Gizliden gizliden...
27.10.2001 Dilaver Övüç