Ayrılık (mı?)

Her şarkı ayrılık söyler
Her sonsuz , seni benden alır.
Heybemde avazım çıktığı kadar bağırmalarım varken,
"Su"s aldım bir bezirgan tezgahından.
Sıralı sıratlar örtüsü zaman,
İçime terini üfler her vakit.
Tenimin alevi söner
Islak pencereler damıtırım rüzgardan...
Bütün oyuncularını benim seslendirdiğim bir sessiz film olur
Gidişin...
Irak şairler ilhamından ölümcül öpüşler kusuyorum
Saçlarının balyaj kokan gamzelerine.
İadeli taahhütlü hayır cevapları alıyorum.
Hayra yorduğumdan beri gidişini...

Kısa gidişlerinde kokunla avunurken uzun gidişinin korkusu
Hücre duvarıma dinamit lokumu.
Kekremsi bir tat olur ağzımda,
Fısıltılı bir kelam olur uyak telaşı şiirler.
Uyağa meyil vermeyeli kaç asır oldu bilinmez
Uysa da bilinmez, uymasa da bilinmez
Uykusuz ninnilerimin kavruk tadı

Ağlıyorum..Biliyorum ki diyetini ödemektir aşkın ağlamak..
Su akıtan bir dam gibi bu gözlerin sahibi a/dam.
Sıfır kilometre gözyaşları alamadığımdan fakir hüznüm
İkinci el ağlamalara muhtaç.

Artık meşrebi bozuk cümleler kurmuyorum gidişine
Cila çektim tümcelerime,sarı yaldızlı artık virgüllerim
Noktası pırlanta olan noktalı virgüller koydum artık gidişine.
Üzülmemek elde değil
Lakin..
Dün seni yüklemiştim yüreğime bugün sezeryan yaptım
Ölü doğurdum seni içimden.
Belki de öyle kandırdım kendimi.
Çünkü seni en son bir pazar günü görmüştüm
Çünkü sana en son bir pazar günü sövmüştüm
Çünkü sana en son bir pazar günü ölmüştüm.