Ayrılık Şehri

Ne demek bu kelimeler?
Daha yeni binmişken mutluluk vapuruna,
Nasıl sensiz bir sene geçirmeyi,
Dile getirirsin umursamadan halimi.
Yanaştı vapur bir limana,
Geçici ayrılık şehriymiş ismi.
Kumsalda yasakmış;
Sevgiliyle dolaşmak.
Bir gardiyan dikmişler başına,
Mutluluları ümitlerinden arındıran.
Bu kadar kolay mı pes edecez??
Kimsenin bilemediği şafaklara merdiven kurmuşken.
Her basamakta sırtıma vuruyor bir kırbaç,
Kim olduğunu bildiğim aşka aç,
Mutluluğa muhtaç,
Bilinmezliklere gebe.
Sevgiliye rahat vermeyen,
Kendini gardiyan sanan,
Asla umudu olmayan,
Kederler esiri.
Söyle kalbimin sahibi;
Çıkarıyım mı içimdeki savaşmayı seven cini?
Umutsuzlar kümesinde kalan,
Kendini gardiyan sanan,
Ümitsizlik kurbanına.
Ayrılık mı bir daha? Asla!!
Kimse cevap veremez için için ağlayan cana.
Ayrılık kelimeleri bile yalan,
Birbirimize, muhtaç kalmış zaman.
Nasıl esir veririm aşk olarak kanımda dolaşan,
Bir mutluluk zembereğini gardiyan?
Ne gardiyanmış be canıma can katan.
Bu kadar şairi kederlendiren,
Canından bezdiren,
Aman uzak dursun benden,
Ne olacağını bilmediğimden.
Kaldır vapuru be kaptan!!
Nasıl bekleyeceğiz;
Kalbi ağrıtan,
Sevgilimi benden uzak tutan,
Haykırmama izin vermeyen,
Bu ruhsuz şehirde...