Ayrılık Sonbaharın Sevdalısıydı

Ayrılık sonbaharın sevdalısıydı..
Yaprak dökümlerinde doğardı hüznün kucağından
Aşk ile beslenir hasretle yıkanırdı gün dönümlerinde
Ayrılık sonbaharın sevdalısıydı...
Bu yüzden vurgundu hazanda ona
Acıydı, Şehvetti, Kahırdı çünkü aşkın açılımı
Yapraklarını döktükçe hazanın daha bir bağlanırdı..
Ayrılık sonbaharın sevdalısıydı..
O soyundumu çırılçıplak
Ayrılık ağlardı tutulduğundan..
Ondan sonbahar acı bir rüzgar eserdi
Savururdu saçlarını...
Ayrılık sonbaharın sevdalısıydı...
Sende benim...
Kolumu kanadımı kıran olsanda
Ondandı sana bu kadar hayran kalışım
Bu yüzden vurgundum bende sana
Acıydı, Şehvetti,Kahırdı aşkın açılımı...
Sen budadıkça iyi yanlarımı bu yürek sana daha çok dağlanırdı...
Ayrılık sonbaharın sevdalısıydı
Sende benim
Ama sen;
Sonbaharı daha çok sevdin....