Ayrılık Sonrası Satırlara Düşen Yalnızlık 'Kent Sayıklamaları'

'Kime seni sayıklasam,
Enkaz altında saklı kalmış bir cesede benzetiyorlar sesimi...
Öyle ya,
Annem de sormamıştı giderken...'



Bilirsin,
Susmalarımdan kurduğum dünyada,
Bir tek seni yaşatmak istemiştim...
Şimdilerde gidişine binlerce anlam yükleyip,
Sancağından yakalıyorum yalnızlığı...
Şakaklarımdan düşen ölü düşler ısmarlıyorum kendime,
Sonra sana vermek üzere,
Sol cebimde sakladığım,
Küçük bir kızın adıyla başlıyorum,
Kaldırımlar da adım sayarak yeniden âşık olmaya...


Şimdi gittiğim her liman ardı kentlerde,
Ayrılık tadı değmemiş dudaklar arıyorum kendime,
Saçlarında seni saklayan küçük bir kız çocuğunun,
Annesine doğru koşmasını sana benzetiyorum,
Ve sana koşmak isteyen ayaklarımı,
Dizginleyemiyorum...
Gözlerimi terk eden yaşları,
Susturabilecek bir hayal kırıklığı yaşat bana...
Uykusuz kaldığım gecelerin karanlığından,
Çalma düşler yapalım beraber...
Ne sana susamış yüreğimden,
Ne de seni arayan gözlerimden,
Hesap sorabilirim...
Eski bir senaryodan çaldığın aşka,
Beni de esir eden,
Yüreğinden gidişime tanıklık ettim bunca zaman,
Şimdi gelmene razı olan bu yüzsüzlüğüme,
Bir umut ver...


Karanlığa uyuttuğum sen,
Bir rüyadan uyanmış gibi yeniden hatırıma yaslıyorsun sensizliği,
Yoruldum artık,
Uykusuz gecelerden kendime bir sen çizmekten...
Ceplerimden sarkan sözsüz cümlelerden düşen eksik harflere benziyorsun,
Sensizlik bir anlam buluyorken yalnızlığım da,
Yalnızlığım bir tek sende anlam buluyor....




'Gri' / Gözyaşları....