Ayrılık Yağmasın Baharlarıma

Ellerimle uğurladım sevda yolcumu
Gözlerimde ayrılığın u/mutsuz rengi
Yüzümde acı tebessümler
Hapsoldu iki dudağımın arasına sözlerim
Elveda demeye varmadı dilim

Sımsıcak düşlerimi soğuk sulara bıraktım ardından
Yokluğunun sancılarından eksildi / kesildi nefesim
Suskunluk biçtim sevdama
Ayrılığın bütün duraklarında
Döner misin diye bekledim

Takvim yaprakları gösterir mi gelişini...

Kimse duymadı ; sessizdi çığlığım
Kimse görmedi ; bin parçaydı yüreğim
Kimse bilmedi ; sebebi sendin dalıp gitmelerimin
Kimse anlamadı ; sendin beklediğim

Sevgini yüreğimde eksiltmedi uzakta olman

Sensizliği oyalarken avuntusuz gecelerimin koynunda
Akşamın kör vakitlerini ortak ettim yalnızlığıma
Kaç sabahlar uyandı gözlerimde, uyumadan
Gece kokulu sahipsiz düşlerimden dökülürken gözyaşlarım

Ömrümün bitmeyen sevda cümlesi
Söyle ;
Kaç gözyaşı yeter vuslata

Bu gece yokluğunun son gecesi olsun
Ayrılığı vuralım şafak sökmeden
Çözülsün kirpiklerime attığım kördüğüm
Gülüşlerin oynaşsın düşlerimin üzerinde
Soğuk vedaları ılık nefesinin buğusuna sar
Sesinin sıcaklığında erisin, yüreğime üşüşen ayazlar

Meltem rüzgarlarıyla gel de ansızın
Rengini unuttuğum çiçekler açsın gönül bahçemde
Solmadan gözlerimizde maviler
Kaybolalım düşlerimizin denizlerinde

Ey cennetim kirpiklerinin arası yâr
Yemin ettim ;
Gözlerine değmeden gözlerim
Ecelin koynuna girmeyeceğim.