Ayrılık Yarası Tuzaklar

Sen gidince biterdi hüzünlü şarkılar...
Yıldız alacasında yalnızlık buhusu sensizlik kalırdı bana.
Solarken tüm mevsimler içimde;
Koşarcasına dönmek geçerdi içimden sana.
Bu son olsun diye, diye koşmaktan bıkardım ansızın
Ve sen gidince dururdu tüm benliğim bakınca sana.

Ansızın bir sabah yürürken sokakta seni görmekten korkardım.
Her aklıma gelişinde bir yol bitiminde rastlardım sana.
Görmeyeyim diye bakarken etrafa;
Anlamsız düşüncelerle dolardı içim...


Olmasa sensizliğin adresi ve ben hiç gitmesem oraya.
Her biten günün ardına eklemesem seni takvimlere...
Yaprak, yaprak dökülen günlere inat.
Dalından kopmuş bir fırtına yorgunu yüreğimden bir de sen git karışarak yağmurlara...


Bir gece uyanmasam seni düşünmeden, olmasan aklımda...
Sen gidince bilmediğim bir vedaya el sallasam uzaklardan,
Beklide bu kadar canım yanmazdı,
Bıkmazdım beklide hiç düşmediğim ayrılık yarası tuzaklardan