Ayrılıklar İyi Geldi Bak

Çamurdan oyuncaklarım vardı benim,
Yağmur sonrası aşk kokusu göğsünde,
Ellerinde sevda kazılıydı kuklalarımın,
Hacivat ile karagöz düşler perdesinde,
Kimsesiz aşklarım vardı benim,
Sokak arası, yokluk kirası zamanlarda,
Sen duvarların hiçliğinde bir gölgeydin.
Ben dizlerinin arasında bir kedi,
Ellerin ruhuma dokundukça,
Gözlerime gözlerin düşerdi.
Suskun zamanların ortasında,
Kırmızı papuçlu bir kadınla sevişirdim.
Hayatın acısını öperdin dudaklarınla,
Kadınım rolünü oynardın kendi sahnende,
Akrep yelkovanı kovaladıkça,
Sırılsıklam kalırdım karanlıklarında,
Dudaklarımda tuzun.

Kimsesizlikler perdesinde kalabalık biriydim.
Kurunun yanında yaş yandıkça yanardı,
Bir kadın kollarımda ağlardı.
Diğer yanımda gözlerden düşen yaş,
Dilimde sevda, kalbimde telaş,
Kır çiçekleri toplardım ben,
Düşlerime damlardın gece gece,
Dilimde ismin aşka bulanmış bir hece,
Ah sen bile hayran kalırdın bu güce,
Şükürlerime karışırdın.
Kimsesizlik perdemde oynaşırdın.
İşveli, cilveli bir kadındın.
Sarımsaklı yoğurtlu makarna tadın,
Hayata gülümsedikçe, ellerim sen kokardın.

Dilimde dualarla gezerdin nefesimde,
Rabbimden dilenen sendin her an, her salise,
Hüznü görmek dilemezken gözlerinde,
Sırtımda bir hançer, hançerin kabzasında adın,
Sen beni severken öldürdün be kadın,
Şimdi ne zaman zikredilsen bir mekânda,
Yüzümde kocaman bir tebessümsün.
Sen derilmemiş bahçemin gülüydün,
Kurudun yâd ellerin avuçlarında,
Kaderinin kalemi değildi ki elinde,
Yazını kendin yazasın.
Ayrılıklar iyi geldi bak ayrılan herkese,
Birileri birilerinin eski sevgilisi zaten geçmişte,
Üzülme,
İhanet sana mahsus değil sadece,
Her insan mutlaka ihanet etmiştir,
Bir kere dahi de olsa kendine,