Ayrılıklarım

Kötü bir el yazısıyla yazılmış hayatımın satırları.
Söküp atsam da bir köşede duruyor karaladığım sayfaları.

Ne aşklar yaşadım, ne suskunluklar geçti kalbimden.
Yinede ayakta kaldım yaşadığım ayrılıklara rağmen.

Huzuru aradım bazen, küçük gönüllerde.
O küçük kalplerin büyük sevdalara yetmedi bazen de.
Her ne kadar büyük görünseler de.
Sonunda hep aynı şey oluyordu işte.

Yıllarımı adadım ?iyiki varsın' diyen dudaklara.
Sonra hepsi yabancı olup gittiler uzaklara.

Yıllandıkça acısı arttı ayrılıklarımın.
Pis kanları duruyor hâla, kabuk bağlayan yaralarımın.

Hayatımın değersiz olduğunu düşünmeye başlamıştım.
Fark ettim ki, yeni ayrılıklar yaşamak için yaşamalıyım.
Bir şeyleri düşünmemeyi düşünmekle geçti hayatım.
Galiba genç yaşta yaşlandım.

Ellerimi tutan eller bir bir kayboldu.
Ömrüm hep birilerinin yoluna ziyan oldu.

Olsun, devam etmek zorundayım.
Gerçek mutluluğu bulana kadar aramalıyım