Ayrılıktan Kalma

Kısa olacak ayrılığımız
Yokluğunu göndereceğim
Sensizliğin varlığı birdenbire intihar edecek
Ne derler bilirsin,
"Aşkın dudak uçuklatan yokluğu, benliğe iyi gelirmiş"
Tamam tamam,
Bunu ben uydurdum
Bir gidişin de yoktu zaten!
Gelişin hiç olmayacaktı...

Yamacıma gel
Seversem sırılsıklam olurum
Sonra bağrıma basarım seni
Yüreğim eziliyor
Ne olursun aç ışıkları!
Senli günlerin karanlığına yenildim
Sensizlik cereyan yapıyor!

Böyle cümlelerim yoktu hiç,
Böyle ayrılıklarım da...
Alışırsın demiştin
Her aşk böyle çetin bir soğukla mı geçerdi?

Canım yanmıyor artık
Mevsimsel bir nöbette yüreğim
Karın hüznü, bu soğukların ayazı vurdu
Giy beni yüreğine,
Bir çorap niyetine...
Isıtayım buz olan yüreğini
Kırayım buzla dolan yeminlerini!

Gelmeye tövbeli
Sevmemeye büyük yeminlisin
Acıttın iliklenmeyen yüreğimi
Bütün düğmeleri kopmuş
Üşüdü, soğukta kaldı.
Bu ayrılık kısa olacak
Yalan, kupkuru bir yalan!
Hiçbir veda, hiçbir ayrılık kısa sürmez.
Ayrılıkların sonu çetin bir yalnızlık!

Uzadı, saçlarım gibi;
Tırnaklarım gibi uzadı
Koynunda yatır umutlarımı
Nefesinle bir an için can bulsunlar
İhtiyacım var,
İhtiyacımın ihtiyacı var sana
Yüreğimin sıcaklığına ihtiyacı var.

Kör kuyuların aydınlığı olsana!
Açılsın gözleri,
Denizime gel,
Acılarım yüzmeyi öğrenmişler
Boğ sen onları yine de!
Aşkıma yüzmeyi öğret,
Yüreğine kadar gelebilir,
Can da bulabilir,
Nefessiz de kalabilir,
Yeter ki bırak!

Âşık olamıyor kimse
Adın ayrılık olduğundan beri...
Her şey sana bağlı,
Ölümüne aşkların en temizi ol
Kirletmem, yemin ederim.
Kısa olacaktı şiirimiz
Susuşlarıma say,
Sensiz lâl yüreğim...

Haydi sevgilim, bekletme!
Sevda yeminlerinin nefesleri kesildi
İkiletme!
Düşlerin parmak ucunda yürümesin
Kapıyı kır, gir yüreğime
Aşk da bekliyor işte!