Az Kaldı

Bir sonbahar günü kapılarımı açtın.
Gönlüme düşen solmuş yaprakları,
Bir bir topladın.
Ekimde mutluluk tohumlarını serpiştirdin.
Kış aylarının en keskin soğuğunda,
Güneş gibi ısıtan avuçlarına kalbimi aldın.
Her vaktim sen,
Ömrüm bahar oldu.
Ve ben bir sen de yaşıyorum...
Artık istemem sensiz zaman aksın.
Artık istemem bu kalp sensiz çarpsın.
Gülüşündeki huzura,
Saçlarındaki bahar kokusuna,
Avuçlarındaki çocukluğuma,
Yalın ayak koşmaktayım...
Bekle!
Bekle sevdiğim az kaldı...