Azar

Koy ver gitsin
Tahıl tanesi-yiz
Biriz... Bir-iz...
İzbe iz de bir ses oldukça tiz-iz...
Saklama salıncaklarını
Her biri asılı boyun bağıyla
Zamanın intihar fulyasına
Damızlık seni... Çayırın ağası...
Palanın deryası... Kayış ağası...
Becermek için rezilliklerini
Salah kadı macununa medet bağlarsın
Sümüklü böceğin salyasında yüzmeye çıkarsın
Çepiç boynuzlu
Bak bak baaak...
Nargile kokusu da sinmiş siniciklerine
Gafurun dölü seni
Sır perdesi geçmişin izi
Taze gelecek adında barınmıştır sen-in-san-sın
Gazaba uğrarsan kapsülüne sığınırsın korkularının
Kuyruğun apış aranda kaybolur
Arka bulsan düşersin fukaranın canına
Alabalık tatlısı da hoştur sende
Sazlık sefası da...
Milano dada varsın... maçkanın yollarında da
Ardında hep bir hülasa
Koy ver gitsin
Der-iz
Biz-de