Azatlık

I.

içinde kezlerce okunmuş duaların
kabul görmemiş aydınlığı parlatıyor ruhunu
günah dediğin boylu boyunca seccade
bir kere değdirmeye gör alnını
tanrıdan da daha eskidir o yazı
bir efsaneye dilek olmuş söylenceler panayırı

duyunca sarsılan kimliğim
öpünce bitmesin dediğim
gidince dönsün istediğim
kalbim...azatlık

salıver gitsin
gece biriktirdiğim adınla doldurdum göğü
insan böyle inanıyor olmalı
ölüp yeniden dirileceğine


II..

vahiy aldığın dağlarıma yolculuktu zamansızlık
saf korkudan yapılmış aşk'ın arzına
bir uçuruma geçit açılır gibi
kusurlu bakışlarıma işlenmiş
kusursuz mavinin cinnet hali
içinde kaybolan sesin ta kendisi

susunca kanayan sözlerim
düşlerimden gitmesin dediğim
gülünce ağlasın istediğim
gözlerim...azatlık

salıver gitsin
adını fısıldayan rüzgarın ihanetine astığım intiharımı
insan böyle inanıyor olmalı
ölüp yeniden dirileceğine


III...

iğnebaşı gözbebeklerinde uyuyan bir son
hayat ağacına asılmış hikayesiyle okuyor geçmişi
geçmişi mehtaplı bir geceydi
gurbete el sallayarak uğurluyordu hasretini
ölümü kutsayan göğsün
ölümüne inatla kanat çırpar gibi

kırılınca dağılan kanatlarım
adına keşke dediğim
yorulunca sevsin istediğim
aşk'ım...azatlık

salma
yaşadığımız her yere bıraktım bir parçamızı
insan böyle inanıyor olmalı
ölüp yeniden dirileceğine

alicengizoyunu

(...kuşlar sandın değil mi...oysa sadece aşk özgürdür, kilitli kalbimde...)