Azelya'm II

Ah Azelya'm!
Verimli toprakların çorağa bırakılmış kadını
Kadim bir yalnızlığın son efsanesi

İndir artık şu gözlerindeki perdeleri
Erit içinde boy vermiş uludağların
erimeyen karlarını
Yetmez mi Azelya'm?
Sil artık
Işkence ettiğin
içindeki küçük kız çocuğunun
yanaklarında nehir olan gözyaşlarını

Bak güneş doğuyor Azelya'm
Sal saçlarında boy veren
sarı başaklarını,rüzgarın yağmur kokusuna
Çöz artık diline vurulmuş
çivili kelepçeleri
Hadi Azelya'm
Sür sürüştür, tak takıştır
Derin bir mavi iç gökyüzünden
Bir meme ver
içinde ağlayan çocuğa anne yanından
Hadi Azelya'm
öp gözlerinden kendini yalnızlığından

A. Kemal