Azelya'm III

Ah Azelya'm!
Rehin mi verdin gözlerini
zifirisi bitmeyen gecelere?
Yemin mi ettin baharlarda karakış olmaya?
Bir dala filiz olup
Çiçeğini dökmekten mi korkarsın?
Rüzgarına kapılıp bir serçe kanadının
Uçmaktan mı ürkersin?

Bir çiçek bile ölümü  göze alıp

karlı bir dağa asice boy veriken,
güneşi yudumlarken doya doya
Sen Azelya'm Sen...
Hangi kayıp kentlere eşkiya ettin yüreğini
Hangi iklimlerde süslü ölümler astın yüzüne?

Bileklerin sanki bir ölümü taşıyor
Sağır eden susuz bir sessizlik
Sırtında taşıyamadığın kimin kamburu
Söyle bana!
Kim bastı üzerine,
Kim kirletti beyazını

Hadi Azelya'm!
Kaldır yüzünü,
boz içinin duvarlarını
Bulutların karnından sağ güneşi
Korkma güneşten,
Güneşin kızlarıdır yüzüne sürülen renkler
Dudaklarından bir gülümseme aksın
şiir boylarına
Bir çiçeğe dal ol ,rengi senden olsun
Tut saçlarından kendini,uzat boynunu
göğün göğsü yarılsın.

A. Kemal