Baba Nerdesin 3
Sesin nasıldı senin baba?
Nasıl "aloo,babuşum? napıyosun?" derdin bana?
Nasıl akardı içime sesin kalbimi kucaklar gibi?
Nasıl taşardı mutluluk telefonun öte yanından..
Nasıl taşardı da sevgim kalbimden,
sevgim dünyaları sarardı..
Nasıldı sesin...
Ellerin nasıldı senin baba?
Sadece 5 parmak bir avuç değilDİ değil mi?
Gözyaşlarım süzülürken yanağımdan,
Bir mendilden çoook öte
Kalbimi de okşayabilirdi parmakların..
Ya da hastayken ben,
Yorgun, nasır tutmuş parmakların nasıl da geçicek der gibi teselli ederdi yanağımı?
Nasıldı tırnaklarının arasına sinmiş torna tozlarının siyahı?
Ve bir bayram sabahı öperken elini,
Nasıl dolardı gözlerim!!
Nasıl gurur duyardım seninle baba !!!
Nasıldı ellerin..
Ellerini hatırlat bana...
Gözlerin nasıldı senin baba?
Gözlerin hep böyle kaçar mıydı benden?
Oysa rüyalarımda hep böyle..
Hep sitem ediyorsun aramadığım için..
...Oysa kanatsız kalan bendim,BENİM baba...
unutmuş gibisin?....
Nasıl alıkoyardı gözlerin beni hatalardan,
Nasıl bir gurur vardı bakışlarında......
Şimdi üşümüşlüğüm bu yüzden mi dersin?
Göbeğin nasıldı senin baba....
hep bir köşesinde uyuyakaldığım en güzel yastığım,
Sen yoğun bakım ünitesinde yatarken
Camın öte yanından bizlere senin yaşadığına dair göz kırpan o şirin göbeğin nasıldı baba?
Nasıldı?
Bir de bıyıkların vardı baba..
Onlar nasıldı sahi?
Küçücük bir çocukken,otururken kucağında yüzüm sana dönük,
Minicik parmaklarımla "muynunla" "dubakların" arasında dolaşırken,
Bapba! muuu niiy? diye diye çekiştirirdim bıyıklarını da,
Sonra birden bir aslan sesi gibi kükreyip,
Nasılda korkutur, sımsıkı sarılırdın..
Dakikalarca gülerdik birlikte hatırlar mısın..
..
Beni kucaklaman için korkmaya razı gelir de
Hep bıyıklarını çekmek isterdim oysa..
Sahi?? kır düşmüş,hatta sigara yüzünden hafif sararmış bıyıkların
...hala duruyor mu baba...
Hala sigara içmeye devam ediyor musun?..
Bak yazamıyorum..
Çünkü yazdıkça canlanıyor hatıralarım..
Belki sen beni okuyorsundur ara sıra..
Kimbilir belki ısrarla çalıp, alo dedikten sonra kapanan telefonlarımın ardında
sesimi de duyuyorsundur?!?!?
Oysa ben...
...
öyle çok zaman geçti ki aradan..
Ama biliiyor musun ?? !
Ben ne kadar kırılmış olursam olayım sana,
Çocuk kalmış bir yanım hala merak ediyor işte seni..
İçimin bir köşesi,
Babpaççıııımm,Bapişkommmm diyor....
Ben seni çok özyedim......
Bak bu kaday hemdee!
Bu kaday ÇOK özyedim !!
Delll hadii..
nolluyyy..
"gel baba" yakarışları yollarken resmine,
Umrunda mı bilmem ama,
Gözlerimden, küçük kızın gözyaşları elini uzatıyor sana......
.........
Sahi nasıldı ellerin baba......
Sevgili Mustafa,annem ve babam 28yıl birbirini hiç aldatmadı.Şiddet,sadece filmlerdeydi.4 kişiye ait ortak mutluluğu parmakla gösterilir bir aileydik..Ve o denli elele hareket etmeye alışmışız ki,en küçük taşımız çıkmak isteyince yerinden..dengeyi kuramadık sanırım.. tşk. ederim.samimiyetine.. nb
benim babam bizim gelecegimizi ex aşkalrının yanında bitirdi hayatımız onun avucunda kayıp gitti ama işte baba olsunda gölgesin olsun ne olursa olsun baba ..
tekrar tebrik ederim inşallah kabugun altında kanayan yaralarınız sıhhat bulur kalbiniz huzurla dolsun saygılarımla🙂
kalbin zümrüt tepesinden, yüreğin en berrak yerinden yazılış bu, Ceyda Arslan aynı benim gibi ben onun kadar usta olmasamda, şiirde duyguyu ön planda tutuyor yani şiir begenilsin begenilmesin umrunda değil duyguyu anlatmak onun derdi vede mükemmel anlatıyor işte şaiir işte eser mükemmel Ceyda hanım
bu kız samimi yazıyor... içten yazıyor... kalpten yazıyor...
tebrik ederim.
👍 ceydacığım o kadar içten o kadar yalın anlattın ki yine duygu doluydu ..sevgiyle kal🙂