Baba Nesep Bildiğim Bir Tragedya

Şefkattir Rabbimden tek muradım
Gönül kırmama kaygısıyla
Duygularım sadakatle
Annem ve babam arasında kurulmuştur


Bir içten "oğlum, kızım" sözünün sahibi
Eşlik ederken kıyısında sevinç ve coşku
Telaşın bağrında kopan hakikatim
Selam olsun sana
Özünde kolay kazanılmamış deneyimlerim
Amaç özünde tutarlılığı ve bütünlüğü
Hakkın rızasında öksüz kaldım!


Kızıllığın ta kendisi dediğim
Ben kendi yankısından kaçan bir meçhul
Bana olanları tapardım derim
Hayranlık duyardım aklanan kaderin saçlarına
Bir sarılmaya, bir çift söze bile
Bu dünyada kalsın duygusallığım!


Her hareketi yüz misli bulutların
Demlerken huzuru rahmete
Yağdıracakmış yağmurları üzerime
Kaygılıyım neye üşüdüğümü bilsem de
Hep bir ses ararım, bir nefes
Yaşamı altüst eden değişikliklere


Hayat bu derim şimdi
Amenna!
'Mavi rüya bozulmadan su içercesine hatmediyorum
Baba nesep bildiğim bir tragedya...'


İzlesen hangi yüz tanıklığım
Ya terk eder beni ya etmez
Beynim tutuşmuş gibi,
Hayat memat sorunuymuş gibi
Yanlışlarım var ya
Ben hep peşine düşmüşüm


Gerçi peşinen sürükleyen aydınlığım
Bu hangi aklın temennisidir
Bir düşünce bir başka düşünceye yol açarken
Fırsat vermez Azrail


Düştüm aynı düşten inkâr ettiğim sahneden
Dilsizim bir baba gittiğinde yüreğimden
Sıcak gülümsemelere selam olsun yakındığım!


Bilmem ki nereye bu gidişat!
Daralmış göğsüme yinede şükür
Dilsizi gözsüz rehin bırakmış izlesem de
Cevabı yok bende şiire doğarken be anam
Beyhude artık bu kapı zihnimde sürmeli
Yalnızlıkla bütünleşip devam etmeli