Babam

Karanlık sokakların incecik aydınlığında
Ellerim cebimde gözlerim yolu sürmekte
Aklım hep sende yüreğim seni aramakta

Yokluğun her dem vurmakta
Ellerim göz yaşlarımı saklamakta
Aklımsa hep seni anmakta

Sana belki sım sıkı sarılamadım
Öpemedim,koklayamadım doyasıya
Çokça vakit geçiremedik belki de
Ama biliyordum sen hep vardın yanımdaydın

Şimdi yokluğunda çok zor hayat
Tutunacak sadece bir dalım
Vazgeçemeyeceğim bir canım
Hani olsa ne güzel olur dediğin
Evlattan daha kıymetli
Gözünden sakınacağın
Yalnız hiç göremediğin bir canım
Bir oğlum var babam

Şimdi geldik babam
Baş ucunda düşe kalka yürüyen
Eli yüzü toz toprak olan çoçuk
İşte o torunun canım benim
Benim senin oğlun olduğum gibi