Babam

gözlerimde hep bir iki damla gözyaşı olurdu
canımdan bir can gidercesine tutmak isterdim onları
onlar benim son umudumdu
geceleri dualar edip onları akıtırken
herşeyin daha da kötü olacağını düşünürdüm hep
gözlerimde bir iki damla yaş bu dramın bitmesini beklerdim
benimki diğerlerinin ki gibi güzel bi bekleyiş olmazdı
içim acırdı
okuldaki çocukların ellerinden tutan babalarına baktıkça
benim babam beni hiç elimden tutup okula götürmedi
dedim ya benimki o güzel bekleyişlerden değil
beklesemde..
ne elimi tutan
ne o sıcaklığın var olduğunu hissettiren
bir beden sarıp sarmalayan bir beden olmayacaktı....
gözlerimde hep iki damla gözyaşıyla
onun bana gelmesini değil acıyla karışık ölümü bekledim
suskunluğu sonsuzluğu karanlığı istedim
canım kızım diyemeyen dudakları bulamayınca....