Babam ve Çocukluğum 1
Babama
Babamı öldüğündeki gibi değil de
Çocukluğumdaki gibi hatırlıyorum;
Güldüğündeki
Öptüğündeki…/ Saçlarımı okşadığındaki gibi…
Sarıldığındaki
Kavgalarda “ döv… Ama dövülme…/ vur… Ama vurulma…” dediğindeki gibi
Hercai aşklar peşinde koşturup koşturup durduğundaki
Terk edip gittiğindeki… Kendini özlettirdiğindeki
Ve dilinin ucuna getirip getirip de bir türlü
“seni seviyorum ah! oğul…” diyemediğindeki gibi…
Dilinde ölesiye söylenmeye can atan
Ve bakışlarında deli taylar gibi yırtınarak koşan
Ve kalbinde… Karadeniz gibi çıldırıp duran
“seni seviyorum ah! Oğul…”un sesini duydum ben baba
Üzülme…
Ah babam ah babası ölenlere Allah Rahmet eylesin tebrik ediyorum yüreğinize sağlık
Hatırlamak ince bir çizgi, silindikçe üzerinden geçtiğimiz. Anılar, fotoğraflar ve bir ses. Ki en çok o sesi hatırlayamama ihtimali bir ok gibi ciğerini deliyor insanın. Anlamlı ve özel bir şiirdi, her 'kıymetli' ye yazılan gibi. Kaleminize sağlık, sevgiyle.