Baba'ma

ayrılıklar ülkesinde
başı boş dolaşan
bir ruhtu düşlerle büyüyen.
içindeki isyandı
günden güne damarlarına karışan.
ne zor birşeydi tanrım;
söküp atmak o hastalıklı kaygılarını.
konuşabilirmiydi,
yada tarifini yapabilirmiydi
kapıdan her girişindeki
sessizce paltosunu asıp
yerine oturuncaya kadarki bakışlarının,
kayıp zamanın.
güçlü duruşundaki çaresizlikmi;
gidişlerden geriye kalan anılarmı
vakti dolan.
zaman gelmişti.
o ölüm sessizliği kaplamıştı
ruhunun her bir mahremiyetini.
uzatıp elini dokunamayacağın
bir matemdi bu kaybediş.
ne elden gelirdi
ne de bir yer verilirdi artık geleceğin sayfalarına.
bir bildiğim varsa eğer
kurbandır bu can sana.