Babama

Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kez öldü diye
başlamıştı o ünlü şiirine Cemal Süreyya
Bende umudumu yitirdim bir kış günü,
Uzak belirsizliğe doğru yola çıkarken Babam,
Yürüyordum ardından insan ordusunun

Hiçbir zaman hafızamdan gitmedi o gün
Siyah takımımı giymiştim
Hava yağmurlu, hüzünlüydü
Gözyaşlarımı içime akıtırken,
Babam toprakla kucaklaşıyordu

Yağmur şiddetini arttırmış, toprak çamurlaşmaya başlamıştı
Son kez orada gördüm Babamı toprak içinde
O beni gördü mü, o anı duyumsadı mı bilmiyorum ama,
Ben yüreğim titreyerek ağlamıştım.

Yıllar geçiyor dünya değişiyor ve bizler yaşlanıyoruz
Ama bir şey değişmiyor her şeye rağmen
Özlem hiç bitmiyor, tükenmiyor

18 KASIM 2011?İZMİR