Babama
Hissetmedim saçlarımda ellerinin sıcaklığını
Dokundun ama hep acıttın canımı
Bakamadım sevgiyle gözlerinin içine
Gözlerin gözlerime yasaklıydı
Muhalefetti hep sözlerim sözlerine
Beceremedik aynı dilden konuşmayı
Sensizliktendi belki aksiliğim hırçınlığım
Hep bir neden aradın
Neden sendin
Baba ben senin eserindim
Kendi eserini beğenemedin
Varlığında yokluğunu yaşamak
Acıtsada hasret dolu kalbimi
Hani alışkanlıklar varya
Ben alıştım
Bence sende alıştır kendini...
sen gel bir de benim baba şiir'i mi oku isyan nasılmış gör.. bazen böyle oluyor maalesef baazı sıfatlar sadece sıfatlardan ibaret olabiliyor.. sözün bittiği yerlerdir aslında bu zamanlar..
sitem dolu ve isyan içeren şiirleri sevmişimdir ama bu şiirde başka bi şeylerde var tanımlayamadığım son mısralar her şeyi açıklıyor gibi: Ben alıştım Bence sende alıştır kendini...
Varlığında yokluğunu yaşamak Acıtsada hasret dolu kalbimi Hani alışkanlıklar varya Ben alıştım Bence sende alıştır kendini... 🙂🙂🙂
babalar hep böyle galiba, bir anne ruhu onlarda olamıyor..bazı müstesnalar hariç tabi... kırgın kalbin dökülmüş dizelere..kutlarım canım👍👍👍👍👍
babaya sitem dolu şiir ben pek alışkın değilim ama doğru söze ne hacet zamane gençleri böyle işte bizde bir zamanlar babamıza dedik şimdi ah çekiyoruz.