Babama

Çok özledim seni 

Yaşlı esmer teninin narin yumuşaklığını

Hep hırkaların asılı kapıda

Demir kapının sert kapanışını 

Ve senin Bi değiştirmedik 20 yıldır bu kapıyı deyişini

Evimizin önündeki ceviz kurudu

Ve gölgesi kalmadı koskoca şehirin

Tepemiz açıkta çöl gibi sen gideli buralar

Hırkanın cebinde katlı Bi mendilini kalmış

Bi dağın dağ olduğunu 

Bir evin yuva olduğu

Bir adamın nasıl baba olduğunu 

Seni izlerken öğrendim

Gölgesinde yaslandığım uzandığım 

Göçmen kuş misali gezip tozup dolaşıp 

Konargasında soluklandığım

Bir ordu insanla dalaşıp sonra senin bir sözünle dağıldığım

Yok artık 

buralar sibirya kadar soğuk

Düşün ki babam seninle son bir güne şeytan ruhumu istese

Ya da azrail kalan hayatıma ipotek koysa

Tereddüt etmeden veririm

Deniz seni çok özledi

İlkem hatırlamıyor seni

Ben her gözümü kapattığımda seni görüyorum. 

Yine çıkıp gelsen bu gece

O yüce şefkat ile okşasan saçlarımı

Kaşlarımı yukarı kaldırsan yine

Özledim işte