Babama
Babam
Ölüm hep bir adım önümüzde
Her zaman varlığını hissettirir bize
Dünya üç günlük baba
Neden bunca emek
Bunca çaba
Neden varlıkların üzerine tünemiş
Kitaplar dolusu yokluk
Neden bunca sonuçsuz gurur kaprisleri
Mutlu bir yuva
Gülen ağlayan çocuklar
Ortaklaşa yenen ekmek
Ölesiye sevmek
Ömür boyu birlikte ağlayıp
Birlikte gülmek
Hep birlikte olmak
Gururdan onurdan kıymetsiz midir baba
Terk edilen mutluluklar
Pişmanlıklar yaratmaz mı vicdanlarda
Bilirim
Yarın gelsem
Elini istesem öptürürsün
Bilirim
Araya zaman girse de seversin
Ya terk edişle
Tekrar birleşme arası yoksunluklar
Onları ne kalbin gömebilir
Ne de mantığın
İşte bunlar babam
İşte bunlar
Yoklukları
Hasretleri
Yenilgileri tüketen bedeninde
Kara bir kabus olurlar
Kalan ömür boyunca
Babam
Ölüm bir adım ötemizde
Varlığını hissettirir ense kökümüzde
Pişmanlıklar kavuşur bedene
Terk etmez ayrılıkları keder
Kalbe işler acısı her nefesimizde
Vicdan huzura gebedir
Üç günlük ömrümüzde
Satılmışlıkların
Aldatılmışlıkların arasında
Bir tomurcuktur mutluluk
Yeşereceği günü beklemekte
Bir çocuğun çığlığı gibidir hayat
Ne zaman başlayıp
Ne zaman biteceği belli olmaz
Bir kuşun kanadı gibidir mutluluk
Ölümle susar ancak o kanat
Bir kurşun yarasından ağırdır acı
Akan kan boyunca sürüp gider
Bir uçurtmanın
Rüzgarını özlemesi gibidir hasret
İpini salana kadar sürer gider
Ama öyle yaralar vardır ki babam
Asla kapanmaz
Sonsuza kadar sürer gider
Ne içten sarılmalar
Ne öpülen eller
Ne de pişmanlık dolu sözler
Hiç biri yarayı kapatamaz
Yaraların en acısı
Dil yarası
Sevda yarasıdır
Ana-baba hasreti
Evlat yitikliğidir babam
Asla sarılmaz bu yara
Hiçbir kol
Hiçbir kucak
Saramaz bu yarayı babam
Saramaz
Hiçbir kucak asla
Asla saramaz
Asla
...
01/11/1994
....
"O güne kadar, fiziken yanımda olan ama elimden tutup, saçımı okşamayan ve elinden geldigince madden yerine getirdiği babalık görevleriyle gölgesini hep üstümde hissettiğim babama, evi terk etmeden bir hafta kadar önce yazıp, çekmecesine bıraktığım şiirin bir iki değişiklik yapılmış halidir." Hep babalar çocuklarına nasihat şiiri yazacak değil ya... Bu da benden babama... 01.12.2021
Yok be Uğur... Çıkmaz... Bizden neşeli şiir çıkmazz! Hani "sende bu evlat acısı bende bu kuyruk yarası" hesabı; bizde bu baba acısı ile yaralı yürekler var iken bizden neşeli şiir çıkmaz. Var olasın
Bir çocuğun çığlığı gibidir hayat Ne zaman başlayıp Ne zaman biteceği belli olmaz
Aynen öyle!
Hayat Sermin hanım hayat... Hayat her şeyi telafi ediyor. Bir şeyler yarım veya eksik kalsa da telafi ediyor işte bir şekilde... Uğrunda her şeyden vazgeçilenle olsun, kazınılan evlatlarla olsun bir sekilde hayat telafi ediyor ve devam ediyor Sonunda ve yıllarca yaranın izi kalıyor ama acı hissetmiyor insan. Hepsi o kadar... Aslında bu şiiri paylaşmak gibi bir niyetim yoktu. Ta ki Ayaz'ın "On Üç" şiirini okuyana kadar... Ona böylesi de var, baban erken gitmiş olabilir ama hayat devam ediyor ve böylesi babalar da var demek için... Duygularıma eşlik eden yorumunuz için teşekkür ederim. Minnet ve saygıyla iyi geceler diliyorum efendim.
Hangi kurulacak cümle bu acının tarifini anlatmaya ve teselliye yeter bilemedim affedin şair