Babamdan Bana Son Hediye (Yalnız Yetim Ve Acı Bir Hayat...)

Kırlangıçlar uçuşurdu
Bitip tükenmeyen yalnızlığımda...

Duvarlara resimler çizerdim
Hayaller kurardım sonu olmayan...

Bir elimde kâğıt bir elimde kalem
Üç beş satır bir şeyler yazardım
Ama konusu olmayan...

İsyan kusardım en hain gecelere
Hatta sitem ederdim anneme
Anne babam nerde? Diye...

Çocukluk ya işte...
Nerden bileceksin ölüm var herkese...

Kan ağlasam da her gece
Beraber uçurtma uçuramadığımız babamı
Hiç bir şey getiremedi geriye
Zaten bu yüzden hiçbir zaman bakamadım ileriye...

Çünkü küçük bir çocuktum
Ve kendi boğazıma düğümlenmiş
Yetim bir soluktum...

Zaten bu yüzden hiçbir zaman bakamadım ileriye
Dünyalara değişmediğim
Her şeyden çok sevdiğim bir annem kaldı geriye...

Birde babamdan kalma
Büyük ve sonsuz ıstırap
Yalnızlık ve yetimlik
Babamdan bana son hediye...




Yetimlik zor dava tam 11 yıl oldu
Baba seni çok özledim...