Babamı Çok Özledim
ölmüş babamın
duvardaki resminden
iyice gördüm
açıp da gözlerini
bana bakıp güldüğünü
unutmuş da öldüğünü
diktim gözlerimi
ölmüş babamın
duvardaki resmine
konuştum onunla
unutup da öldüğünü
onu doyasıya kokladım
duvardaki resminden
eğilip öptü beni
elime değdi teni
resimdeki çerçeveden
hiç memnun değildi
erken ölmekten
ölmüş babam
duvardaki resminden
geri dönecek miş gibi
bana bakıyordu
ölmüş babam
duvardaki resminden
belli ki özlemiş beni
sessizce ağlıyordu.
1988,Antwerpen
👍👍👍👍👍 şiir ölümleri bile güzelleştiriyor.... babaya özlem. ne güzel..